Afgelopen vrijdag was het weer feest. Heerendispuut Directus Calvatus toog in den lande om voor de verandering elders de boel te verzieken. Geheel in lijn met de traditie was het ook dit jaar weer enorm kut geregeld. Rond de klok van 11:00 trokken de meeste van de vertegenwoordigers richting het hoge Noorden om voor de tweede keer in het kader van de DdDC een kijkje te nemen in de spreekwoordelijke keuken van de RUG, en dan voornamelijk de nachtelijke keuken. De dag begon echter met een opstartcola in de vorm van een lunch bij een der vele brasserieën in de binnenstad.
Zoals reeds gemeld was de DdDC enorm kut geregeld. De lunch liet veel te lang op zich wachten en ook de hoeveelheid spek op de uitsmijter was uiterst stuitend te noemen. Daarnaast bleek naar een klein vergelijkend warenonderzoek dat de onderlinge kwaliteit tussen de verschillende soorten uitsmijters behoorlijk was, in de uitsmijter speciaal was veel meer aandacht gestoken dan in de uitsmijter spek, hetgeen niet terug te zien was in de prijs. Kut geregeld dus. Het was ook kut dat de serveerster niet vaker langskwam om bier te leveren, waardoor iedereen met dorstige ogen voor zich uitkeek. Dat de uitsmijters nog wel binnen te houden waren was tot daar aan toe.
Na de lunch werd voet gezet richting sportcentrum Kardinge om daar eens even lekker te gaan curlen. De busreis ernaartoe was kut. Grappen over kleine meisjes door Flop waren kut. Eenmaal aangekomen in het sportcentrum moesten we wederom wachten, kut. Eenmaal begonnen hadden we niet de mogelijkheid om te kiezen uit twee gladde schoentjes, waardoor epische valpartijen uit zijn gebleven, een enorme deceptie. Desondanks was het ijs nog steeds glad en zijn er een aantal nog goed onderuit gegaan, met enige hilariteit tot gevolg. Het was echter weer kut dat een aantal onder ons de boel moesten verzieken door enorm vieze pufjes te laten. Nadat was gebleken dat team ‘Geel’ overduidelijk meer talent had, kreeg iedereen er wel de schurft in dat je voeten koud werden, waarna het tijd werd om richting het diner te vertrekken.
Na een veel te lange, kutte, rondwandeling door Groningen bleek eenmaal aangekomen bij het restaurant dat de reservering niet goed was doorgekomen. Kut. Uiteindelijk was het alsnog goed geregeld dat we onder gunstige voorwaarden onszelf helemaal vol konden vreten en de pleuris in konden zuipen. Kut was echter dat het binnen net een sauna was en de bediening LJ niet even kon vertellen dat er walnoten in de kaas zaten, waardoor de persoon in kwestie de volgende anderhalf uur vakkundig bezig was het porselein te vernietigen. Het eten was voor de overigen wel prima binnen te houden. Na het diner kon het inmiddels verzadigde gezelschap voet zetten richting het laatste georganiseerde onderdeel van het programma: de tapwedstrijd. Kut was hier dat men de locatie van de tapwedstrijd had verplaatst van een kroeg om de hoek naar een kroeg helemaal aan de andere kant van Groningen. Ook het feit dat wij daarom Bavaria (slechts twee (!) biertjes) konden drinken in plaats van Grolsch was een deceptie.
Nadat gebleken was dat wij allemaal wel voor de bediening in een driesterrenrestaurant geschikt waren was het tijd om de turbo er op te zetten. Dat onze MinFin dit erg serieus nam bleek uit het feit dat hij direct maar even 75 bier op de bar zette. Dat we er geen 100 mochten van de barman was enorm kut. Kut was ook dat hierna een zekere vertegenwoordiger besloot om het urinoir in ‘t Fust vol te plempen met de inhoud van zijn maag waardoor de blaasinhoud van de rest niet meer goed weg wilde spoelen, met alle ellende tot gevolg. Kut was helemaal dat ergens in de loop van de volgende uren het geheugen van de auteur compleet weg is, en de beschrijving alhier slechts ten dele gecompleteerd kan worden. Het schijnt dat de Negende Cirkel erg blij was met onze aanwezigheid, gezien de hoeveelheid bier die er nog besteld is. Toen gebeurde er nog iets en vond iedereen dat mooi. Daarna moest iedereen lachen om datgene wat iemand deed. En last but not least zongen we ook nog een of ander liedje terwijl we iets ondernamen.
… Opeens was het een uurtje of zes in de morgen en was iedereen redelijk af aan het gaan in de Blauwe Engel. Toen werd er maar besloten om rustig aan om zich richting trein/hostel/slaapplek te begeven. De terugreis in de trein was, u verwacht het niet, ronduit kut te noemen. Allereerst waren twee onverlaten te lam om nog een kaartje te halen, zat Eric niet op te letten, met tot gevolg dat de treindeuren dichtgingen en hij in zijn eentje de nog maar net begonnen reis kon vervolgen. De rest moest daarop een klein uur wachten op de volgende trein, wat tot gevolg had dat de alcohol nu even goed kon inzinken. Eenmaal goed en wel op weg terug bleek dat Kuenen zijn sleutels kwijt was, hij vond dit erg kut, de rest vond dat mooi*. Op het laatste moment was het nog even kut dat er tussen Zwolle en Raalte geen treinen reden en wij met de bus moesten, om vervolgens veel te lang te wachten op Raalte CS. Eenmaal thuis rond een uurtje of tien ‘s ochtends was de auteur echt wel helemaal af.
Al met al was het dus weer een fantastische kutdag! Heeren, het was mooi, op naar het Lustrum!