Announcement: Welkom

Announcement: Welkom

Heerendispuut Directus Calvatus heet u hartelijk welkom op DirectusCalvatus.nl. Met trots presenteren wij u de verschillende onderdelen van de site. Naast enkele actualiteiten, met ondermeer een heuse Quote van de week, een activiteitenagenda, een fotoverslag en het zogenoemde live-debat, kunt u hier de meest noodzakelijke achtergronden betreffende Directus Calvatus vinden. Deze achtergronden behelsen een beschrijving van de vertegenwoordigers en senatoren, alsmede de geschiedenis, grondwet, wapen en loflied van DC. Laat u informeren over DC en wellicht tot ziens in de Pimpelaar of tijdens één van onze vele activiteiten!

Zie hieronder de aftermovie van de reis naar Griekenland die ter ere van ons derde lustrum werd gemaakt:

De meeste dromen zijn bedrog

De meeste dromen zijn bedrog

De meeste dromen zijn bedrog, toch? Vooral op die zaterdagavond, tijdens het legendarische jaarlijkse datediner van Directus Calvatus. De verwachtingen waren hooggespannen, en waarom ook niet? Nieuwe locatie en vooral nieuwe kansen om het bamboebos te verlaten.

De single heren druppelden één voor één binnen, ogen vol hoop en verlangen naar wat de avond zou brengen. Dhr. Dateje Leukstra kon zijn opwinding nauwelijks verbergen toen hij zijn date ontwaarde, bijna als een levende versie van zijn droompartner, maar met een eigenzinnige, onweerstaanbare twist. Haar krullende lokken voegden alleen maar toe aan haar charme. Het gesprek begon veelbelovend, met lachende gezichten en diepgaande connecties die langzaam ontstonden.

Aan de andere kant van de zaal waagde Dhr. De Droge Duim zijn kans, een glinsterende blonde Friezin aan zijn zijde. Alles leek perfect in harmonie te zijn, en de vonk was zeker voelbaar.

Maar dan heb je Dhr. KlankwoRRRst, met zijn Haagse tongval en eigenaardige geluiden, die probeert de aandacht te trekken. Hij moest gewoon zijn hart luchten, want de avond was te mooi om niet te delen. En ja hoor, ook zijn date vond hij prachtig. Liefde hing absoluut in de lucht.

Ondertussen deelden twee lange mannen genaamd Kwabbernoot en Jommeke hun avonturen aan een andere tafel, het plezier spatte ervan af.

Maar zoals het leven graag doet, nam de avond een onverwachte wending. Voor sommigen sneller dan voor anderen. Bij Dhr. F. Otto Graaf viel het doek al snel. Hij was niet onder de indruk en liet dit luid en duidelijk merken door herhaaldelijk op te staan. Met zijn camera in de hand besloot hij dan maar de liefdevolle momenten van anderen vast te leggen, want die waren toch onvergetelijk.

Na het diner sleepten de heren hun dames mee naar de wigwam, maar voor Dhr. de Vochtige Duim viel hier zijn droom in duigen. Naarmate de avond vorderde, besefte hij dat de connectie niet zo diepgaand was als gehoopt. Vooral toen hij ontdekte dat zijn date vanwege een roeiwedstrijd de volgende dag weinig alcohol dronk, iets dat zijn alter ego Drob zeker niet goedkeurde.

Teleurgesteld besloten de heren de stad in te trekken, hopend op troost voor Drob. Maar in café de Vijand werden Kwabbernoot en Jommeke te lam bevonden en vriendelijk verzocht het pand te verlaten. Einde verhaal voor hen.

Na wat gerstenat belandden de heren in een andere kroeg, waar een oud-bestuursgenoot van Dhr. Krultong de betoverende sfeer dreigde te verstoren. In de opwindende ambiance van “Paddies Paradijs” wist hij de aandacht van de dame weg te kapen van Dhr. Dateje Vreemdstra, waardoor de avond opnieuw een onvoorziene wending nam.

Midden in de nacht werd Dhr. Braker wakker, niet vanwege een klein barfje op de bedrand, maar van het geschreeuw buiten. Almere Boy en zijn metgezel Dhr. Bald Adig, op zoek naar avontuur, hadden het gemunt op de Swap fiets van Dhr. Brakker. Alsof dat nog niet genoeg was.

Dhr. Krultong heeft nog wat gezoend en geslapen met het vrouwelijk schoon, maar “da was het wel”. Zo eindigde het “Datediner om van te dromen of toch een nachtmerrie” als een avond vol verrassingen, teleurstellingen en onverwachte ontmoetingen, waarbij de verwachtingen van de heren lang niet altijd werden waargemaakt. Ah, het studentenleven.

Idles

Idles

Er worden binnen Directus Calvatus op vrij hoge regelmaat behalve de vaste activiteiten en borrels ook nog veel spontane activiteiten georganiseerd. In veel gevallen zijn er wel een handvol vertegenwoordigers op te trommelen om mee te gaan naar een festival of een concert. In een uitzonderlijk geval dat binnen de groep actieve vertegenwoordigers iedereen te nichterig is om mee te gaan naar een concert, blijken er gelukkig nog wel senatoren enthousiast te zijn om mee te gaan.

Afgelopen weekend is ondergetekende met een aantal senatoren die onderdeel uitmaken van de kloof op pad geweest naar een optreden bij Afas Live, gelegen op steenworp afstand van de meest epische voetbalclub van ons land. ‘De kloof’ is een aldoor breed bekend begrip binnen Directus Calvatus. De kloof, bestaande uit een handvol senatoren die het studentenleven achter zich hebben gelaten maar nog niet met beide benen in burgerland zijn beland. In het gedrag van deze groep is goed te merken dat deze senatoren tussen wal en schip vallen tussen de studentenwereld en het burgerleven. Toen K. Pilseloo en L. Halveliter paffend aan kwamen lopen bij het station met een plastic zak vol koude gerstdranken van de Spar to Go, leek het vanuit een bepaald licht alsof er twee doorgewinterde studenten aan kwamen lopen op station Enschede. Eenmaal in de trein kwamen echter de burgerlijke trekken naar boven nadat het gespreksonderwerp overschakelde naar onderwerpen zoals hypotheekcontracten en vaderschap.

Eenmaal aangekomen bij Afas Live, voegde S. Tolstruik (zuigend aan een USB stick met blueberry mango smaak) zich bij het gezelschap waar FJ Overgeten zich nog eens afvroeg naar welke band we eigenlijk toe gingen. Hier is ter plaatse nog een straatborrel voor de AH to Go georganiseerd om te voorkomen dat de groep te nuchter aankwam bij de alternatieve punkrock band ‘Idles’.

Eenmaal binnen in de zaal ontstond er zowaar wat irritatie wegens het feit dat er binnen niet gerookt mocht worden door K. Pilseloo en ondergetekende. Om deze frustratie eruit te gooien, leek het een puik plan om vooraan de moshpit in te duiken. De moshpits bleken iets intenser dan verwacht en na een glijpartij heeft ondergetekende hier voor een ‘split-second’ de dood met beide ogen aangekeken op het moment dat hij struikelde over iemand anders zijn benen. Eenmaal weer opgestaan, was K. Pilseloo nog steeds met enthousiasme door aan het stampen in de moshpit. Door de roekeloze manier waarop hij met gevaar voor eigen leven rond aan het springen was zou je niet meteen zeggen dat K. Pilseloo over enkele maanden vader gaat worden.

Om te vieren dat iedereen zonder kleerscheuren het optreden had weten te verlaten, werd het als noodzakelijk geacht om een prijzige trui van de Idles merch stand aan te schaffen.

Een beregave CoBo

Een beregave CoBo

Nog geen 12 uur na het einde van het vieren der inauguratie van een nieuwe jongste lichting mochten alle vertegenwoordigers alweer aantreden aangezien de constitutie borrel van dhr. Vork plaatsvond. Dat studieverenigingen zichzelf graag serieus nemen was al langer bekend, maar dat het kersverse bestuur met een cantuskapsel arriveert was nieuw voor veel vertegenwoordigers. De ervaring van cantussen leerde ons al dat dit kapsel dhr. Vork niet per se ten goede komt en ook deze keer was de reflectie van de TL-balken in zijn inhammen oogverblindend.  Toch sloeg zijn haar, of beter gezegd het gebrek daaraan, wel aan bij een paar vertegenwoordigers die het op de naborrel probeerden te imiteren door elkaars kapsel wat te flamberen.

Opvallend waren verder ook de gebroeders Tim. De vers geïnaugureerde jongste telg besloot de middag te beginnen door iedereen een dobbelsteen in zijn glas te doen wat hem al snel duur kwam te staan toen hij ze stuk voor stuk terugkreeg en al vroeg op de borrel moeite had met rechtop staan. Er werd wat kritiek geleverd op zijn doorschijnende overhemd en het shirt eronder, maar ondergetekende vond het al heel wat hem eindelijk in kleding te zien die daadwerkelijk paste na hem weken lang te aanschouwen in een jasje, “waar hij heus wel in zou groeien”. Zijn broer schitterde wederom door afwezigheid omdat hij de hele dag al aan het braken was. Wie weet dat zijn snor daar harder van gaat groeien.

Dieptepunt van de borrel was het lied wat meermaals ten gehore gebracht werd waarin de leden van een zekere vereniging zichzelf “beregaaf” noemen. Beetje treurig natuurlijk, maar we zijn allang blij met de beestachtige ontwikkeling van dhr. Vork (zie bijlage).
Van harte gefeliciteerd met de wissel en een beregaaf jaar toegewenst!

Lethargische campagne afgesloten bij Asaka

Lethargische campagne afgesloten bij Asaka

Na een enerverende campagne van maar ongelooflijk veel weken is er afgelopen woensdag een nieuwe lichting toegetreden tot Directus Calvatus: Lichting XXIII. Het mag misschien klinken als de langste campagne ooit, maar de lichting van ondergetekende deed er zelf nog drie dagen langer over, waardoor dit record blijft staan, zou je zeggen. Maar niks is minder waar, want lichting XVII wist wel degelijk alle opdrachten af te ronden in deze periode. Er staat op moment van schrijven nog één opdracht open. Dus mocht deze morgen worden afgerond, dan delen de lichtingen het record. Een dag later en het record is officieel overgedragen aan de meeste ‘luie, lakse en vooral lethargische lichting ooit’.

Nadat de jongste lichting vorige week zichzelf al enorm voor lul had gezet in een hotdog pakje, werd er de laatste dag van de campagne nog een schepje bovenop gedaan door af te sluiten met clownseus en -hoed. Toen deze waren afgezet en alle vier de clowntjes de eed hadden afgelegd, kon het gezelschap zich verplaatsen naar de culinaire bestemming van de avond. Asaka werd aangedaan met maar liefst zeventien vertegenwoordigers en één senator. Zelfs Dhr. Beciel had de oversteek gemaakt vanuit het zuiden van Nederland. Echter bleek dat T.I.M. Beciel zijn geliefde de kans had ontnomen om haar eigen residentie te bezoeken. Hij had namelijk haar kamer op slot gedaan en de sleutel meegenomen. Een tweede terugkeer van de Boze Bauk was hiermee in de maak en om dit te voorkomen, verdween T. I. M. Beciel voor een groot gedeelte van de twee en een half uur. Zo miste hij de kans om aan te haken bij het tempo één wijn/bier in het kwartier. Andere vertegenwoordigers slaagden hier wel in en spendeerden de laatste kwartiertjes aan potjes drieën, waardoor de laatste resten van de spijzen van tafel verdwenen. A. L. Meerebooij had al voorzien dat deze hoeveelheid alcohol hem geen goed zou doen, dus verliet hij de avond vroegtijdig om terug te keren naar zijn geliefde Almere. De rest van de Heeren vervolgde de avond in de Friends en in ’t Gat; een mooie klassieke DC avond voor de jongste lichting dus.

Ondergetekende wilt de jongste lichting graag welkom heten, maar ook met klem verzoeken dat de drie L’en van Woordje Bedenkstra vanaf nu achter hen worden gelaten in de campagne. Het feit dat ‘lethargisch’ (Lethargie: is ziekelijke slaapzucht, gepaard gaande met dufheid en mentale inertie. Het is een symptoom van verschillende psychische, neurologische of fysiologische aandoeningen.) een passend woord was om de campagne te beschrijven is treurig, maar wie weet verrassen ze ons nog door de klootschiet materialen voor overmorgen af te maken en niet het record op te eisen. Ik ben er bang voor en kijk stiekem nu al uit naar de vieze borrel counter die dan op de site komt staan vanaf donderdag. Wellicht dat jullie het record voor vieze borrels drinken op één borrel dan ook nog kunnen verbreken.

DC Eten Uuu, niks veranderd

DC Eten Uuu, niks veranderd

Ook deze week werd er weer trouw samen gegeten door de mannen in Utrecht. Wie denkt dat er iets aan het concept is veranderd, heeft het mis. Ook de vergaderzalen en hun tradities worden goed in stand gehouden.

Burger Villa Gijssie
Een stokbroodje met smeersels staat steevast op het programma. De smeersels zijn er qua luxe op vooruitgegaan, maar de basis blijft hetzelfde. Chef-kok Gijssie slooft zich vaak net iets te veel uit met een truffelpasta, poké bowl met zalm of lasagne met een totale bereidingstijd van meer dan een uur. Als toetje worden de cornetto’s weer tevoorschijn getoverd. Met Alaska die deels mee-eet met de maaltijd (een stukje vlees uit het gerecht) lijkt het alsof we Burger Villa Gijssie locatie Enschede nooit hebben verlaten.

Loft Leidseweg
Na het beklimmen van een steile trap arriveren we in de loft van Keppels. De keuze valt hier vaak op nasi met kroepoek en saté, want dat “is wel makkelijk voor zoveel mensen koken”. Bij binnenkomst kunnen we nog net meemaken dat een volle pan met spiegeleieren de gootsteen in wordt gemieterd, want “het ging toch wat harder dan verwacht”. Samen met de FIFA-controllers op tafel en enkele peuken op het dakterras doet dit ons erg veel denken aan HvH. Wat wel veranderd is, is dat tegenwoordig Keppels de kookkunsten bij andere huizen wel aandurft en niet zelf met een zak Burger King aankomt.

Huize Ver Fietsen
Vastberaden om ook hier weer net zo ver van het centrum af te wonen is F. Likkertje neergestreken in Leidsche Rijn. De grote parken en alternatieve bouwstijl van deze wijk doen ons veel aan de campus denken. Maar ook de frisse tegenzin om zeker een kwartier op de pedalen te moeten trappen geeft flashbacks naar huize Sarijopen. Een inkijkje in de appgroepen van het wooncomplex leert ons dat campusninja’s ook prima buiten de campus kunnen bestaan, maar de rare gewoontes rustig meeverhuizen.

Huize Binnenstad
Qua locatie komt dit het dichtst bij AC Noorderhagen. Ook hier wordt de locatie zo nu en dan gebruikt als plek om in te drinken of als walk-in garderobe. Over het eten mag niet geklaagd worden, al moet je hier nog wel steeds een vloedgolf aan pufjes en boertjes van Tolstruik voor lief nemen.

De andere bewoner, Karig, leunt nog steeds graag op een kookpartner om zo met minimale inspanning toch te voldoen aan de kookverplichtingen. Hij is dan ook niet voor niets met ruime afstand de hekkensluiter van de WBW. Heel erg vindt de rest het niet; die keer dat Karig zelf alles regelt, moet er een ruime 9 euro p.p. afgerekend worden voor zelfgemaakte falafelwraps. Ook voor werkende yuppen is dat toch aan de hoge kant.

Villa Ekua
Het nieuwste DC Utrecht-lid heeft zichzelf wederom gekoppeld aan een merkwaardige verhuurder. Dit keer geen kamers die worden dichtgetimmerd, maar hij is beland in een heuse monumentale villa. Met slechts twee (elektrische) kookpitten is het altijd improviseren bij het koken; ergens voelt het dan ook wel weer studentikoos om slavinken te nuttigen die bereid zijn in een elektrisch oventje. Ook in Utrecht heeft Ekua moeite om zijn agenda vrij te maken voor het wekelijkse eten, al gaat het sinds de jaarwisseling al een stuk beter.

Klo(o)ten

Klo(o)ten

De lijsttrekkers zijn nu al veel te veel weken bezig met hun campagne om uiteindelijk toe te treden tot ons prachtige dispuut. Ze zullen echter waarschijnlijk zeggen dat het effectief maar een paar weken waren, vanwege de kerstvakantie. Nou, dat zal mij een kloot zijn. Het duurt allemaal lang, en dat hebben ze helaas aan zichzelf te wijten. De Campagneleiding dacht de lijsttrekkers stevig bij hun kloten te hebben, maar niets is minder waar. De verschillende opdrachten blijken erg lastig te zijn en de lijsttrekkers snappen er waarschijnlijk geen kloot van. Toch is uit het verleden gebleken dat het sneller kan. Misschien is het klotenweer een factor, maar zoals vele DC-leden kunnen bevestigen, hebben we daar bijna allemaal last van gehad. De lijsttrekkers hangen aardig aan hun kloten en moeten in de komende weken laten zien dat ze daadwerkelijk een waardevolle toevoeging zijn voor ons dispuut. Hopelijk kunnen de klootviolen bij de klusopdracht hun handen uit de mouwen steken en hun creativiteit tonen. U heeft waarschijnlijk een patroon opgemerkt in deze tekst, en ja, dat klopt. De klusopdracht die de lijsttrekkers uit deze benarde situatie kan redden, is eigenlijk ook gewoon kloten. Maar ja, aangezien het toch al zo’n campagne is, past het misschien juist wel.

Adam-Lodewijk Meerebooij veroorzaakt onrust bij de muur

Adam-Lodewijk Meerebooij veroorzaakt onrust bij de muur

De klok van twaalf uur heeft geslagen, het is middernacht. De Minister van Financiën heeft afgerekend en het was tijd om de Pimpelaar te verlaten. In de luwte van de nacht besloot de konvooi hongerige vertegenwoordigers te paraderen richting de muur.

Gehuld in een schemerig gele neon verlichting en een walm van frituurvet werden de bestellingen geplaatst. Een vertegenwoordiger die zijn smaakpapillen op scherp had staan bestelde bij een temperatuur van -5 een soft-ijsje met een ‘poar nutt’n’ vergezeld met een portie hete kippenpoten. Deze vertegenwoordiger heeft zoals immers bekend last van een gladde duim. Deze conditie heeft ervoor gezorgd dat een afgekloven kippenpoot zo uit zijn hand vloog en op het kale achterhoofd belandde van een man van middelbare leeftijd waarvan de naam tot dusver onbekend is. Aan de reactie van van de naamloze man te zien had de vertegenwoordiger met een gladde duim onbewust niet alleen zijn achterhoofd maar ook zijn ego geraakt met deze worp. Collateral damage!

Er zijn diverse aanpakken wat betreft het handelen in dergelijke situaties. Deze week heeft de campagneleiding de drie i’tjes van Houje Smoelstra nog eens aangestipt. Q. Stagioni had hier aandachtig naar geluisterd en besloot initiatief te nemen om de situatie te de-escaleren. De Gladde Duim werd naar voren geduwd met de opdracht om zijn excuses aan te bieden. De situatie was hiermee niet opgelost wegens wantrouwen van de meneer met de onbekende naam wat betreft de oprechtheid van de excuses van de Gladde Duim.

Waar Q. Stagioni ging voor de-escalatie, besloot Adam-Lodewijk Meerebooij de voorkeur te geven aan een andere gesprekstechniek. Door middel van een reeks kritische vragen en opmerkingen zoals; “Moet je komen dan?”, “Moe je proberen jonge!” leek de situatie verder uit de hand te lopen. Uit voorzorg besloten een handvol vertegenwoordigers A. L. Meerebooij de mond te snoeren en hem op veilige afstand te positioneren waardoor het met een sisser afliep.

Dhr. Pizza en de terugkeer van de natte scheet

Dhr. Pizza en de terugkeer van de natte scheet

Al een aantal jaren is de natte scheet een hardnekkig terugkerend onderwerp op de plenaire vergaderingen van DC. De probleemstelling die dan plenair wordt voorgelegd betreft de classificatie van een scheet als ‘nat’. Voormalig vertegenwoordigers, waaronder dhr. E. van der Vert hebben ook al belangrijke bijdragen aan dit debat geleverd, waardoor de algemeen geaccepteerde definitie van een natte scheet ‘een bier dopje vol’ werd. De laatste maanden lijkt het debat echter weer nieuw leven ingeblazen door het toetreden van een aantal nieuwe lichtingen die ook graag hun mening willen ventileren.

Dat de discussie niet alleen wordt gebruikt voor het rekken van een PV ter ergernis van de minister-president blijkt wel nu het zelfs tijdens het DC eten al op tafel wordt gegooid. Nadat een zekere kersverse senator verklaarde de aanwezigheid van vocht genoeg te vinden als definitie, bracht dhr. Pizza daar ‘Mijn anus is altijd wel een beetje nat’ tegenin. Hiermee is hij dan ook de nieuwe houder van de Quote van de Week!

Kers op de taart was nog dat dhr. Pizza en ondergetekende van de door iedereen geliefde Handhaving een aanzienlijke boete mochten ontvangen omdat ze een bierflesje vast hielden tijdens een rookpauze voor de deur van het Aquarium.

Wie is hier nou de feut, gij of ik?

Wie is hier nou de feut, gij of ik?

Zoals gisteren al werd vermeld op onze site, is er weer een nieuwe lichting onderweg om ons dispuut te voorzien van jong bloed en enthousiasme. En dat is nodig ook! Na enkele campagnes, lichtingen binnen te hebben gehaald van een iets ouder segment in studerend Enschede, is er dit jaar een lichting onderweg met maar liefst drie eerstejaars studenten en één tweedejaars student. Het feit dat er wat oudere Heeren zich aansloten bij het dispuut is natuurlijk toevallig en an sich geen probleem. Nu merken we wel dat de laatste tijd de gemiddelde leeftijd hierdoor ook flink omhoog is blijven gaan in plaats van incidentele verjongingen door voltooide campagnes. Met deze stijging van de leeftijd komt ook een stijging van verantwoordelijkheden (of tenminste het gevoel over deze te beschikken). Dit wil er nog wel eens toe leiden dat een borrel vroegtijdig wordt gestaakt door een enkeling. Des te mooier dat er zo’n jonge lichting zich wil aansluiten bij ons dispuut.

Het enthousiasme was gisteren dan ook goed te merken toen de LL’en voor hun eerste ‘test’ kwamen te staan. Dit was namelijk het organiseren van een bierproeverij “met iets van een spelelement erbij”. Deze opdracht was zo’n twaalf uur van tevoren doorgegeven aan de LL’en, maar aan voorbereiding was geen gebrek. Er was een heuse Mexicaanse Zwarte Pieten opleiding opgezet met na elk speciaalbiertje een intermezzo om dichterbij de ‘werkvergunning’ te komen als Zwarte Piet. Allemaal erg leuk natuurlijk, maar misschien wel een beetje té leuk.

De LL’en leken te vergeten dat zij bezig zijn met een campagne en wilden de rollen al vroeg omdraaien. Zo kreeg elke vertegenwoordiger een Zwarte Pietenmutsje en een plaksnor, maar kwamen er twee vertegenwoordigers die volgens de LL’en “een gezamenlijke Mexicaanse tunnel” hebben gegraven, er wel erg slecht vanaf. Robbedoes en Kwabbernoot lieten zich namelijk schminken tot volgroeide Roetveeg-Pieten en stonden zo de hele avond voor lul. Toen er later op de avond een cantus werd ingezet door de LL’en, werd er hier een lijn getrokken door het overgrote deel van de vertegenwoordigers, die wel beseften dat dit niet helemaal de bedoeling was van het spelelement op de avond. Dhr. Spaghetti leek het allemaal niet zo te boeien en liet zich gehoorzaam omtoveren tot een waar Italiaans windhondje met haar eigen halsband.

Gelukkig werd enige verwarring over wie er nou precies gefeut zou worden die avond weggenomen toen het loflied werd ingezet door de vier LL’en. Met deze belabberde versie die klonk als een soort motor die niet aan ging, hebben ze zichzelf namelijk enorm voor schut gezet. Waarna ze even later na het opruimen van de met taaitaai en borrelnoten bestrooide vloer de paling mochten inpakken en het mooi was geweest die avond.

Ondergetekende vindt het prettig dat de LL’en enige capabelheid hebben getoond tijdens deze avond, want het ontbijtje met elkaar de ochtend daarvoor was een enorm drama. Hier was er ook geen enkele ambiguïteit over wie dan wel of niet de echte feuten zijn. Voor sommige Heeren blijft dit echter nog even aftasten. Misschien kunnen zij beginnen door de vegen van hun gezicht te halen en hun snor te scheren, Movember is morgen immers afgelopen (dit geldt dus ook voor dhr. Ter nietScheren).